Blijven werken tijdens corona: sociaal offensief is broodnodig
Lege werkplekken op kantoor, online vergaderen tot je er hoofdpijn van krijgt en social distancing: dit is 2020 in een notendop. Corona gooide ons normale leven drastisch om. Hoewel de IT-sector gedurende de hele coronaperiode volop bleef draaien, is de impact van dit virus toch bijzonder groot. Samuel Caulier, CEO van Projinit, legt uit.
Samuel aan het woord
“We moeten ons tegen dit virus beschermen. Dat is evident. Maar we mogen het menselijke aspect niet uit het oog verliezen.”
Samuel: “Projinit is het coronajaar goed doorgekomen. We namen de nodige maatregelen om onze medewerkers aan het werk te houden en stelden ons flexibel op voor onze klanten. Op economisch vlak mogen wij zeker niet klagen. Toch wil ik de algemene opvatting “al wie werkt en onderneemt tijdens corona mag van geluk spreken” even nuanceren. Want ook bij onze medewerkers neemt de mentale druk toe en is het evenwicht tussen sociale afstand en sociaal contact volledig zoek. Helaas kan naast dat ‘geluk’ ook een maatschappelijke crisis in een klein hoekje schuilen. We moeten ons tegen dit virus beschermen - dat is evident -, maar tegelijk ook tegen asociaal gedrag.”
“Sociaal contact is een luxe die we ons niet meer (mogen) veroorloven.”
Samuel: “Alle respect voor de mensen van de zorg. Wij kunnen ons niet inbeelden hoe zwaar zij het hebben. Uit waardering voor hun inzet houden wij ons dan ook strikt aan alle maatregelen. We dragen een mondmasker, ontsmetten tig keer onze handen en we beperken onze bubbels én fysiek contact. Met onze klanten en met de collega’s onderling. Sociaal contact is een luxe die we ons niet meer (mogen) veroorloven. Zeker niet in een land waar drones ons doen en laten volgen en overijverige klikspanen onze beperkte vrijheden nog meer proberen te beperken. Maar, is dit de enige manier om het virus tegen te gaan? Is er dan echt geen betere manier om de veerkracht van onze samenleving te versterken?”
“Mensen ‘erbij houden’ en sociaal fitter maken, is van onschatbare waarde.”
Samuel: “Wanneer je losgekoppeld wordt van je dagdagelijkse routines, verdwijnt ook de samenhorigheid en het vangnet om gebeurtenissen met elkaar te delen. Onderschat het niet, eenzaamheid is een mentale last die zware fysieke gevolgen kan hebben. Ook onder de actieve bevolking die aan het werk blijft. Dat hebben wij helaas op onze werkvloer moeten ondervinden. Daarom is het zo belangrijk om mensen ‘erbij’ te houden en extra waakzaam te zijn voor momenten van frustratie, angst en paniek.”
Conclusie
Samuel: “Menselijk kapitaal is net zo belangrijk als financieel kapitaal. Deze pandemie heeft onze werknemers gedwongen om zich aan te passen, en de impact hiervan begrijpen wij maar al te goed. De mentale gezondheid van onze medewerkers zien we als een essentieel element binnen onze organisatie. Daarom staan wij open om te praten, zo kunnen we anticiperen en eventuele bekommernissen vroegtijdig opsporen.”
